Zo nu en dan mag je de bruiloft fotograferen van iemand die je beter kent. Zo keek ik al weken uit naar de dag waarop ik Eibert weer zou zien: hij was de gelukkige die destijds mijn kamer mocht overnemen in het Groningse studentenhuis waar ik met veel plezier gewoond heb. Hij bleek een waardig opvolger: praktiseert de basisregels mannelijkheid en kiest dus een goed trouwpak, maar bovendien: kent sprezzatura. Wat dat betreft zijn de verwachtingen hoog gespannen. Terwijl Gijsbert […]