De eerste bruiloft van het seizoen is altijd weer spannend. Weet ik nog hoe ik foto’s moet maken? De locatie kennen we. Kasteel Wijenburg in Echteld en ons bruidspaar zullen we daar treffen. Het belooft een warme dag te worden, dus herinneren we elkaar: veel water drinken en er even bij gaan zitten als het kan.
Zoals gebruikelijk splitsen we op en ik heb vandaag bruid-duty. Ik vind haar in de bibliotheek. Gijsbert dribbelt na een half uurtje nog steeds een beetje rond. Bruidegom Stefan is namelijk in geen velden of wegen te bekennen. Gijsbert heeft zelfs al gebeld. Maar we vervelen ons niet en maken van het moment gebruik om het aantrekken van de jurk vanuit twee hoeken vast te leggen. Dan klinkt een stem op de gang: “Gijsbert, ik ben thuiihuiiiisss!” Ons is inmiddels van diverse kanten verzekerd dat dit geen uitzondering is.
Onder de bezielende leiding van Gijsbert dreigt Stefan echter op tijd te komen voor de eerste ontmoeting. Mede hierom wordt besloten dat zijn pak toch niet helemaal goed lijkt te zitten. Na wat aanpassingen aan bretels en strik zit het allemaal “wel aardig”, én is hij, authentiek, aan de late kant.
Bruid en bruidegom begeven zich naar de entree van het kasteel voor de eerste ontmoeting. De warmte is dan al goed voelbaar. We kiezen er dan ook voor de shoot in de schaduw van de bomen te doen. Voor het bruidspaar, maar evengoed voor onszelf, een verstandige keuze. Het moet wel leuk blijven! Stefan en Marieke bekennen dat ze opzagen tegen de fotoshoot, maar geven nu aan dat ze het erg leuk vinden. Dat ervaren wij als een compliment.
Intussen verzamelen de gasten zich in de ruimte waar de ceremonie zal worden voltrokken. Niet alleen wij maken ons zorgen om de hoge temperaturen; tijdens de ceremonie ontdekt de Babs prompt dat een toga te heet is en besluit na vijf minuten om ‘m uit te doen. Waarbij ze eenieder verzekert dat dit niets af doet aan de formaliteit.
Het feest wordt geopend met het sabreren van een fles bubbels. Dat kan nog wel eens rommelig aflopen, maar Stefan blijkt een uitstekend sabreur. En wij vangen de kurk .. op de foto!
Eenmaal op de terugweg kunnen we elkaar toch weer feliciteren met een geslaagde start van het seizoen. Wat een mooie dag en altijd gaaf dat wij met onze camera er getuige van mogen zijn!
Veel kijkplezier,
Arend-Jan
