Het is 15 mei. Een dag nadat het reproductiegetal van COVID-19 onder de 1 komt. Langzaam maar zeker worden de maatregelen versoepeld en komt de maatschappij weer op gang. “Gelukkig maar” denk ik, terwijl ik op weg ben naar Kootwijkerbroek. Onze eerste bruiloft in Corona-tijd: Het weer zit in ieder geval mee: het is lekker warm en licht bewolkt. Ik heb er zin in en meld me bij de ouders van de bruidegom die in afwachting zijn van de aankomst van hun zoon: “Hij is ‘even’ een auto ophalen in Amsterdam”. Ik krijg alvast een bakje koffie aangereikt. Even later blerd een witte Porsche de oprit op waar een vrolijke Erik uitspringt… “Hij is sneller dan verwacht!”. Men geeft elkaar een elleboog en de dag is gestart.
De moeder van Erik verzorgt de finishing touch van z’n bruidstenue. Daarna rijden we naar Zeist waar bruid Wilma inmiddels helemaal klaar is voor de ontmoeting met haar bruidegom. Ze straalt in haar prachtige jurk. De 1.5-meter geldt nu even niet. Ook hier worden we onthaald met koffie en lekkers waarna we naar Landgoed Rhijnauwen rijden voor een korte shoot. De ceremonie zal plaatsvinden op het Gemeentehuis van Zeist. Familie en vrienden staan in een grote kring rondom het bruidspaar; eenmaal binnen merken we pas echt hoe streng de regels nog zijn: slechts 15 stoelen staan opgesteld om de RIVM richtlijn van afstand te kunnen waarborgen. Heel apart maar ook heel bijzonder: Erik en Wilma zijn getrouwd! :)
