Voor het eerst in jaren moeten we een last-minute wissel doorvoeren. Gijsbert zou deze bruiloft fotograferen, maar is onverhoopt ziek en dus wordt Willem ingeroosterd. Toch fijn om deze back-up te hebben. Er is veel regen voorspeld voor vandaag. Maar de dag begint stralend met warme zonneschijn. De eerste zonnige momenten na vele, vele verregende voorjaarsdagen.
Bij aankomst verdiept Willem zich in de bouwstijl de woonboerderij, terwijl ik vriendschap sluit met de hond. We gaan vervolgens aan het werk om de voorbereidingen van de bruid en haar familie te fotograferen. Dan komt Marwin zijn bruid ophalen en vertrekken we voor de fotoshoot. We rijden naar Heusden. Een vestingstad in lentelicht is gewoonweg prachtig. Onderweg naar de feest en ceremonielocatie besluiten we wel nog even te stoppen voor een foto in een koolzaadveld. Hoewel het nu droog is, blijkt dat drie stappen in het veld een uitdaging voor de open schoentjes is. Moeten we dit wel doen? Op onze vraag luidt het antwoord basically: ‘Het was mijn plan.’ Afijn, wij vinden het de foto’s waard.
Op de locatie in Nieuwer ter Aa maken we kennis met familie en een studentikoze vriendenclub uit Enschede. We hebben mooi uitzicht over de groene weiden en nieuwsgierige koeien die tussen de auto’s door wandelen. Na de ceremonie worden diverse taarten aangesneden en dat levert in combinatie met de aanwezige kinderen altijd leuke plaatjes op. Dan is het tijd voor de huwelijksdienst. Een voor ons bekende predikant maakt z’n opwachting: Ds. Dirk de Bree. In een ver verleden mijn docent Godsdienst en huidig predikant van de Nieuwe kerk in Utrecht. Tijdens de dienst is ook het moment voor de ringen en geloften. Een emotioneel moment voor zowel bruid als bruidegom, maar zeker ook voor de aanwezigen. Oppervlakkige verhaaltjes komen wel eens voor, maar de oprechtheid spat er hier vanaf. Sowieso kunnen we, als fotografen, concluderen dat Marwin en Arline echt gek op elkaar zijn. Wellicht dat die authenticiteit iets met hun vakgebied van basisschooldocent te maken heeft.
Aan het einde van de kerkdienst kunnen enkele leerlingen het niet laten even naar de juf en meester te rennen. Men zegt wel eens dat kinderen verfrissend eerlijk zijn. Op Arline’s vraag “Wat vind je van de jurk?” krijgt ze als antwoord: “Mooi, maar niet het allermooist”. Met zichtbaar weerzin wordt het bruidspaar weggetrokken naar de resterende festiviteiten; gezamenlijk eten en later de openingsdans. De laatste is ons teken af te druipen. Wat blijft het toch leuk om bruiloften te fotograferen. We hadden ook een dag achter onze pc’s kunnen zitten.
